සිනාසෙන්න හඩනගා

පෙරදිනක මෙන් නැවත

හිරකරන් නුඹේ දුක

දුරගියද නුඹ මව්

ඇය නුඹ සමීපයෙම

වැජඹෙයි නිතිපතා

හුස්ම ගනින් නුඹ

ඇයටත් එක්කම

බලන් නුඹ

නුඹේ සෙවනැල්ල දෙස

මවයි එය ඇය රුවව

හිතපන් හැමදාම

ඇය හැර නොයන බව

ඔබව

වසන් කරන්නට බෑ මට මගෙ හිත

පෙම් මල් පූදිනවා ......................

දහස් ගණනින් පෙරුමන් පුරලා

හිසකෙස් ගණනක පැතුමන් අතරින්

මා පැතු කුමරා අද මා අභියස

අතිනත ගන්නට පැමිණෙනවා

හිතේ හිරකරන් ඔහු වෙත දෙන්නට

පොදිබැදගෙන ආ සිතුවිලි සේරම

දුන්හිඳ කුමරිගෙ පිණිබිඳු අයුරින්

ඔහු හද පත්ලට වෑසෙනවා

මීදුම අතරින් දළුලන හිරු මෙන්

ඔහු මා සිත ලඟ සැනසෙනවා

කුළුදුල් පේමයේ ආදර හැඟුමන්

කුමරැනි ඔබ වෙත පුදදෙනවා......